Avondtuurtje

Woendag 22 nov. 17:
Ik kon heerlijk uitslapen vandaag, maar doordat ik elke dag vroeg op moet, werd ik vanochtend ook lekker vroeg wakker om half 9. Nadat het licht te vel werd in mijn kamer, ben ik maar rond 9 uur mijn bed uit gegaan. De planning die ik had voor vandaag ging natuurlijk niet door. Nikki was al paar dagen ziek en hier is dat best gevaarlijk. Daarom hadden we besloten dat het slim was om naar het ziekenhuis te gaan. Ik had mijn hele voorraad met eten mee, allemaal puzzelboekjes en tijdschriften, want ik wist natuurlijk niet hoe lang het zou duren. Zaten we daar om half 11 te chillen in een ziekenhuis. Tijdens de afspraak kregen we beide nog een slappe lach en zaten we er echt van; okeeee en nu..? Maar rond 12 waren we klaar en konden we naar huis gaan. Eenmaal thuis kon ik rustig aan mijn blog beginnen in de tuin. Na 1 minuut in de zon te hebben gezeten, was ik er al weer klaar mee want was veel ste warm. Ging toen maar in de schaduw zitten onder een coca cola paraplu en met mn beste vriend de geit naast me. Heel fijn dat de geit ook even een halve meter naast mij ging plassen en allemaal plantenpotten ging omgooien. Tijdens het schrijven van mn blog loopt er een man in de tuin met een groot mes om het gras te maaien… ja het gras maaien met een mes, doen wij Nederlanders natuurlijk niet aan. Rond 3 uur ben ik met Laura, Judith en Winnie naar het dorp gegaan om een nieuwe oplader en stoffen te kopen. Na 1,5 uur in 1 stoffen winkel te hebben rond gekeken, hebben we met z’n 3’en 6 stoffen gekocht. Van elke stof kan ik dus een shirt maken of wat anders. Ook wil ik met de stoffen souvenirs maken, maar moet nog beslissen wat ik wil en met welke stof. Toen we rond 6 uur thuis kwamen ben ik lekker gaan douchen en konden we daarna gaan eten. We hadden pilau (bruine rijst) met wat groentes en lekkere ananas en watermeloen als avondeten. In de avond heb ik verder nog geskyped en wat kleine dingen gedaan. Hoewel ik wist dat ik kon uitslapen en dus laat naar bed kon, was ik toch om 10 uur gesloopt en ging ik slapen.

Donderdag 23 nov. 17:
Na heerlijk te hebben uitgeslapen (8 uur), begon mijn rustig dagje. Ik wilde even mijn blog bijschrijven en zou voor Sven zijn verslag doorlezen. Rond half 11 begon ik aan zijn verslag en het ging best soepel. Hoewel ik niet altijd zijn slimme woordgebruik snapte, kon ik nog wel een paar tips geven. Rond 12 was ik hier mee klaar en kon ik hem opslaan. Doordat de laatste tijd mijn Word doorgeeft dat mijn abonnement was verlopen, was hij niet opgeslagen. Na een half uur zoeken en steeds chagrijniger te worden, besloot ik maar opnieuw te beginnen. Ik ging er wat sneller doorheen, maar wilde het wel graag voor hem doen. Verder heb ik de dag nog een was gedaan en ben ik nog wezen douchen. Rond half 6 kwam Faraja praten over de safari van morgen. Wij gingen namelijk met z’n 5’en naar de Serengeti National Park en Ngorongoro Conservation Area. Hij kwam ons vertellen dat we om 9 uur gingen vertrekken ipv 6 uur, omdat de bank ons geld vasthield of iets. Daarnaast wist hij dat Nikki niet meer mee zou gaan, omdat zij ziek was en zouden we dus met zn 4’en gaan. Uiteindelijk heeft hij ons geprobeerd over te halen dat we met een random 5de persoon de safari gingen doen, maar daar stemde wij niet in mee. Na dit ‘gezellige’ gesprek, gingen we met het hele huis uiteten bij picasso voor Judith der verjaardag. Zoals ik in mijn vorig blog zei, had ik heel erg zin in een milkshake en besloot daarom ook een aardbeien milkshake te nemen. Verder had ik als hoofdgerecht kip in garlic boter besteld met wat aardappels en groentes. Na enige tijd kreeg ik echt hele erge krampen in mijn maag en wist dat dit van de milkshake was. Ik hoopte maar dat dit niet erger zou worden voor de safari van morgen. Voor dat het hoofdgerecht er was, was ik al super misselijk en wilde ik niet eens meer eten. Totdat het lekkere eten voor mij stond, besloot ik toch maar om een paar hapjes te nemen. Tot mijn verbazing werden mijn buikkrampen stukken minder en kon ik zelfs een toetje nemen. Voor de eerste keer tijdens uiteten gaan, besloten we om een toetje te nemen. Ik nam een stuk chocolademouse taart en dat was de lekkerste taart eveeer. Het was helaas een té groot stuk waardoor ik hem echt niet op kreeg. Daarna zijn we naar huis gegaan.

Vrijdag 24 nov. 17:
Om kwart voor 9 werden we opgehaald door Faraja en zouden we een korte stop maken bij de bank voor het geld. De korte stop was ver te zoeken, want we stonden er uiteindelijk 1,5 uur. Ik kon uit die 1,5 uur nog wel 2 positieve dingen halen. Ik heb namelijk de eigenaar ontmoet van de chrysanten kwekerij Dekker Bruins en mag ook en keer bij hem langskomen. Ook heb ik mijn cadeau gescoord voor papa. Ik was al tijdje hier naar opzoek en kon hem steeds niet vinden, maar had hem nu eindelijk gekregen. Na flink onderhandelen, heb ik het gekocht voor ¼ van de begin prijs, typisch Nederlands. Rond half 11 begon onze trip dan eindelijk, maar toen kregen we nog een minpuntje erbij. Faraja was ziek geworden en wilde graag naar het ziekenhuis, hij ging dus niet mee. Na 20 minuten te hebben gereden, besloot de chauffeur en tevens ook de gids (kwamen we pas later achter) even te gaan tanken en hij wilde zijn banden even nakijken. Hij vond zijn bandenspanning niet goed en liet dit even checken. Tot mijn verbazing werden de banden van de auto afgehaald om de bandenspanning te kunnen checken. Het duurde wat langer dan verwacht en kregen daarom een lekker koppie koffie en hebben zelf nog een croissant gehaald. Toen we eindelijk om 11:15 werd reden, kwamen we erachter dat de snelheidsmeter het helemaal niet deed en dat de auto heel erg ging shaken als hij ongeveer harder dan 60 km/h ging. De chauffeur tevens gids wilde dus bij elk station even gaan stoppen zodat de balans van de auto verbeterd kon worden. Uiteraard kon dat bij geen enkel station. Gespannen in een kapotte auto gingen we onze tour verder zetten daar de Serengeti, die nog 6 uur rijden was. Rond 2 uur waren we bij een dorpje genaamd Mto Wa Mbu, hier kregen we water en konden we ergens ook even lunchen. Rond half 3 gingen we de Ngorongoro Crater in, want die moesten we door om bij de Serengeti te komen. Bij binnenkomst zagen we meteen een olifant op 3 meter bij ons vandaan, dat maakte onze dag weer beetje goed. Verder hebben wij nog hele mooie dieren gezien zoals zebra’s, giraffen, soort bambi’s etc. Rond 4 uur zei de chauffeur dat we een probleem had. Het had in een bepaald gebied zo hard geregend dat de brug overstroomd was en we niet erdoorheen konden. Hij zei dat het ‘even’ zou duren, maar het woord ‘even’ heeft een heel ander begrip hier in Tanzania. Rond 6/half 7 begon het al iets donkerder te worden en we stonden nog steeds te wachten tot het water weg zou gaan. Wij waren de eerste safari auto, maar na die 2 uur was er een heel rijtje met safari auto’s. Natuurlijk wilde geen van de safari auto’s het proberen, want iedereen had gasten mee. 1 auto had alleen voedingsmiddelen mee en wilde toch de gok gaan wagen. Het lukte hem en meteen riep onze chauffeur dat we gingen! Met alle ramen open (voor het geval we omvielen) gingen we naar de overkant en kwamen we er gelukkig veilig aan. We waren erg opgelucht en waren blij dat we verder konden, maar dat blij zijn ging al snel weg omdat we wisten dat het over een half uur donker zou zijn. Uiteindelijk kwamen we om half 8 aan bij de gate en was het pikkedonker. Wij moesten met z’n allen naar de wc en de chauffeur ging met ons mee. We moesten onze lampen goed rondschrijnen voor het geval er een leeuw rond liep! Met angst gingen we plassen en wilden we snel weer terug naar de auto. Rond 8 konden we eindelijk door de gate, op weg naar onze campsite. De chauffeur vertelde leuk dat we nu in het hol van de leeuwen reden, totdat we de auto steeds meer hoorde piepen. De chauffeur dacht dat we een dier hadden aangereden en moest echt naar buiten om te kijken. Wij moesten met z’n allen onze lampen gebruiken om naar buiten te schijnen om te kijken of er leeuwen aankwamen. Opeens worden we met z’n allen een hele grote knal en schrokken ons kapot, de chauffeur was nog buiten! De chauffeur kwam hard naar binnen rennen, maar gelukkig was het niet een leeuw maar ons Judith die even heel hard de deur dicht deed (want hij zat namelijk niet helemaal goed dicht). Na deze hardaanval te hebben overleefd, reden we verder. Nadat we een paar meter hadden gereden, wilde de chauffeur weer stoppen, want de voorlampen waren vies en schenen niet helemaal zo goed meer (hoewel de linker voorlamp het sws al niet geweldig deed). Tijdens deze spannende en gevaarlijke rit hebben we nog meerdere keren beesten voorbij de auto zien rennen en het toppunt was dat we 2 neukende hyena’s zagen. Om half 10 kwamen we bij onze campsite aan en konden we beginnen met alles uitpakken. Onze tenten moesten we opzetten in het donker en daarna konden we gaan eten. Tijdens het avondeten hebben 2 hyena’s nog even gedag gezegd en hoorden we het gebrul van de leeuwen op de achtergrond. Half rennend naar de wc toe om te kunnen plassen en tanden te poetsen en vervolgens om te kunnen slapen. Ik was kapot en kon heerlijk gaan slapen om 12 uur, helaas hadden we geen kussens.

Zaterdag 25 nov. 17:
De wekker ging lekker vroeg om 6 uur en de mensen die mij goed kennen weten dat ik normaal 8 uur slaap nodig had, maar dat was vandaag dus niet het geval. Toen ik mijn tent uitkwam, kon ik eindelijk zien hoe het kamp er echt uit zag; kale vlakte met 3 gebouwen (keuken, eetzaal en wasruimte) met de tentjes ertussen en geen hek eromheen natuurlijk. Na een ontbijt te hebben gehad van chocomelk en biscuitjes, kon onze dag beginnen.  We hebben hele mooie dieren gezien zoals struisvogels, hyena’s, verschillende soorten vogels, nijlpaarden, leeuwen, leeuwinnen, cheeta’s, buffalo’s, baboons en nog veel meer. Rond 11 zouden we gaan brunchen, maar dit liep iets uit want we kwamen onderweg veel leeuwen tegen. We stonden 3 meter verwijderd van leeuwinnen met welpjes en de leeuwinnen zijn dan dus veel gevaarlijker dan leeuwen. Toen we weg wilden rijden, ging de motor niet meer aan en vond de chauffeur dat we nog even 15 minuten naar de leeuwinnen moesten kijken. Gelukkig startte de motor daarna wel en konden we weg rijden, totdat 1 meter verder de chauffeur over een grote steen heen reed waardoor we ook even vastzaten. We hebben ons hart goed vastgehouden en ook dit overleefd. Na meerder bos plasjes te hebben gedaan in de openvlakte kwamen we aan bij ons campsite om te brunchen. Rond half 2 waren we helemaal uitgehongerd en kregen we lekkere patatjes, chapatti dubbel gevouwd met groentes en dan gefrituurd en 2 verschillende salades. Super lekker, maar veelste veel in 1 keer. We propte ons helemaal vol, want we wisten niet wanneer we weer te eten zouden krijgen. Na de lunch hebben we alles terug in de auto gedaan en zijn we in de auto gestapt en door de Serengeti naar de Ngorongoro krater gegaan. Bij de campsite kwamen we ook in het donker aan en konden we onze tentjes gaan opzetten. Tijdens het avondeten, vertelde de chauffeur dat hier buffalo’s rondlopen en dat die veel vaker mensen vermoorden dan leeuwen. Met dat super fijne gevoel hebben wij gerend naar de wasruimtes en weer terug gerend. Gelukkig konden we vandaag rond half 10 slapen, maar was het heel veel kouder dan bij de Serengeti, want we zaten op 2500m boven zeeniveau. Natuurlijk had Amber maar 1 trainingsbroek en maar 1 vest mee en moest ik kiezen of ik mijn vest ging gebruiken als vest of als kussen. Ik vond het toch belangrijker om mijn hoofd goed rust te geven, dus gebruikte heb als kussen. Daar had ik in de ochtend al meteen spijt van.

Zondag 26 nov. 17:
Ik werd half ziek wakker, omdat ik het super koud had ik de nacht. Vandaag ging de wekker niet om 6 uur maar om half 6. We moesten namelijk om 6 uur aan ontbijt zitten, want gister waren we echt te sloom. Toen ik uit te tent kwam, kreeg ik het nog veel kouder maar hadden we wel super super mooi zonsopgang, de chauffeur vertelde al dat dit nooit gebeurde. We hoorden om 6 ontbijt te krijgen, maar kregen dit pas om 10 voor half 7 (kon nog wel even 20 min slapen dus…) maar het was zeker het wachten waard! We kregen broodjes in boter gebakken, lekkere gebakken ei, pannenkoekjes en groentes. Wat had ik genoten! Helemaal volgepropt gingen we onze spullen pakken en konden we onze reis gaan maken naar de binnenkant van de Ngorongoro krater. Vanaf half 8 t/m half 4 hebben we rond gereden in de krater en heel erg opzoek geweest naar de neushoorn, maar die helaas niet gezien. Wel hele andere mooie dieren gezien zoals het zwijn (in het Engels pumba, toevallig heet het zwijn in the lion king ook pumba) en de flamingo. Zelfs liep er een leeuw 2 meter bij ons vandaan en hebben we gewoon een selfie kunnen maken met de leeuw haha! Doordat de lunch een beetje mwah was, stortte ik helemaal in aan het begin van de middag. Ik was echt helemaal gesloopt van de safari en de spanning van alle dagen en had gewoon super veel honger. Rond half 4 moesten we echt terug en kon de ‘leuke’ reis naar huis beginnen. Heel erg gespannen in de auto gezeten, want hij ging weer de hele tijd shaken als we iets harder reden dan 60k km/h. Rond 8 waren we thuis en hebben we even snel gegeten en ben daarna naar bed gegaan, ik was gesloopt.

Wat ik het mooie van het weekend vond, was dat ik erachter ben gekomen dat The Lion King gebaseerd is op de Serengeti en dat ik ook het ‘hol’ heb gezien waar Simba, als kleine leeuw, omhoog werd gehouden. Super mooi om zo alles bij elkaar te zien en wil zeker dus nog een keer naar de musical the lion king!

Zie foto's voor de prachtige plaatjes van dit weekend