Alles in het teken van de theater show & Tarangire

Maandag 4 dec. 17:
De laatste stageweek is aangebroken en helaas bestaat die ook maar uit 4 werkdagen. Ik vind het gelukkig totaal niet meer lastig om om 6:15 op te staan en om 7 uur naar de bus te gaan. Ik word er dan ook heel blij van als de bus er binnen 10 minuten is. Eenmaal op school begonnen we aan het afmaken van het achtergronddoek van het theater. Sommige stukken waren niet helemaal gelukt door de chaos van vorige week en er moesten nog wat sterren worden geverfd. De rest van de dag heb ik samen met Jamie en Jurrien het theater stuk met de hele school geoefend. Ja, met z’n 3’en ruim 100 kinderen bezighouden. Het was dan vooral ‘moeilijk’ als we erg ons best deden om de kinderen rustig te houden terwijl de docenten met de kinderen weer gingen praten. Het hoogtepunt van de dag was dat ik als lunch van Jurrien een tosti kreeg, jaaa dus met kaas!! Na de lunch heeft de hele school voor Kimberly de theatershow gehouden en zijn er nog een paar correcties uitgevoerd. Op de terugweg naar huis zijn we nog even langs een winkeltje gegaan om tandpasta te kopen, want ik gebruik nu al 5 weken de tandpasta van Nikki haha. Het is hier nog niet eens 80 cent voor een tube tandpasta en we hebben een rol koekjes gekocht voor 18 cent! Ik denk dat hij een rekenfout heeft gemaakt, maarja zal me ook niet verbazen als het zo hoorde.

Dinsdag 5 dec. 17:
De tweede stage dag van de week brak aan. Vandaag zou alles weer in het teken staan van de theatershow. In het begin van de ochtend werd de hele school bijeen geroepen om de 2 Tanzaniaanse liedjes te zingen. Het was super mooi om te horen en genoot er ook zeker van. Hierna hebben we tot de lunch theater geoefend. Ik had verwachte dat we chapatti kregen vandaag dus had mijn brood al op om 10 uur, maar toen kregen we het bericht dat er een miscommunicatie was en er dus geen chapatti zou komen. Dat werd dus van 10 tot 5 geen eten… Toen kregen we in de middag ook te horen dat de benzine van elke bus op was en er dus eerst benzine gehaald moest worden voordat we konden vertrekken. Het is hier namelijk normaal dat iedereen de hoeveelheid benzine in zijn benzine tank stopt die die nodig heeft voor die ene rit. Niet helemaal logisch, maar zo gaat dat dus. Na de lunch (heerlijke appel van Jurrien gekregen) wilden we verder gaan met het oefenen van het theatershow. We kwamen er toen achter dat de docenten van de upper primary in een bespreking waren en besloten we om te wachten. Nadat zij terug waren, moest opeens standard 5 naar de klas omdat ze een ‘oefen’ docent hadden en hierdoor konden we ook het theater niet oefenen. Toen zij eindelijk klaar waren, was het al weer kwart voor 3 en had het geen zin meer om het theaterstuk te gaan oefenen. Gelukkig waren de bussen maar 5 minuten vertraagd door de benzine en konden we dus nog op tijd weg gaan. Helaas stopte we al weer na 5 minuten rijden, want er was is met het linker achterwiel. We moesten dus het wiel vervangen, maar we mochten wel met 20 man in de bus blijven zitten… De afgelopen dagen is het super warm en daardoor ook erg stoffig. Als we met de bus dan gaan rijden, wordt het een zieke stofbende in de bus en is het zelfs vervelend om te ademen. Toen ik thuis kwam, bleek het dus ook dat de stroom het niet deed. Geen stroom = koude douch… Doordat ik helemaal vies was van het stof besloot ik toch om maar een koude douch te nemen. Binnen 1 minuut was ik er weer onderuit en konden we lekker gaan avondeten. Het was weer heerlijk hutspot tijd en met deze keer een beetje veel zout. Kort na het avondeten zijn we met alle huisgenootjes sinterklaasspel ‘dobbelen’ gaan doen. Het was super leuk, maar in de laatste ronde merk ik bij mezelf dat ik dan erg hebberig wordt en graag het leukste cadeau wil hebben. Dat vind ik beetje het gevoel van sinterklaas weg halen en mis daarom ook echt de sinterklaas versie van thuis. Uiteindelijk heb ik een super leuk makeuptasje, sierradenbakje en 2 kerstboomhangers gewonnen. De standaard ‘naar bed tijd’ van 9 uur werd het niet vandaag en werd uiteindelijk half 11.

Woensdag 6 dec. 17:
Hoewel ik minder slaap had, was ik niet zozeer veel moeier. Toen we op school kwamen, hadden we de instelling dat we meteen met het theaterstuk zouden gaan beginnen, maar de klassen moesten eerst hun lokaal ordenen tot 10 uur. Ik besloot maar op naar standard 2 te gaan om meer kersttekeningen te gaan maken. Uiteindelijk was ik nog best creatief wat ik niet van mezelf had verwachte haha. De kids vonden het super leuk en wilden steeds een nieuwe. Na break zijn we maar begonnen met het theaterspel en het gaat echt steeds beter! De kids praten duidelijker, harder, acteren beter en luisteren goed naar ons advies. Ook de liedjes die ze zingen zijn super leuk en geniet ik nog steeds van. Na 2 keer theater te hebben geoefend, mochten de kinderen gaan spelen. Ik ben toen madam van standard 2 gaan helpen met de cijfers opschrijven van de kids. Vond erg leuk om te zien wat voor cijfers de kinderen het jaar hebben gehaald en wat de normen zijn. Hier rekenen ze niet met cijfers van 1 t/m 10, maar van A t/m F. A betekent het hoogste en F betekent het laagste, hoewel ze wel letter E skippen. Elk letter heeft een percentage van 20% en als je al 40% van de toets hebt gehaald, dan heb je al een voldoende. F en D zijn dus onvoldoende (van 0% tot 40%) en C, B en A zijn voldoendes. Er wordt hierbij dus geen verschil gemaakt tussen 81% en 99%. Ook heb ik nog even met de kinderen gespeelt voordat het lunch tijd was. Na de lunch zijn we weer begonnen met het theaterstuk, maar nu waren we het heel serieus aan het doen. De kinderen mochten niet meer allemaal kijken en moesten dus ook allemaal buiten wachten. Ik was het enige publiek dat ze hadden en gaf ze nog een paar tips. Na het theaterstuk moest iedereen opeens naar buiten en werd ik ook door Jamie geroepen. Toen we buiten kwamen, stonden alle kinderen per klas ingedeeld (zoals ze ook doen als ze gaan lunchen) en stonden ze netjes te wachten. De kinderen gingen voor ons een afscheidslied zingen… Ik schoot al vol want wist dat dit moment eraan zou komen, maar probeerde mezelf nog groot te houden. Na de 2 super lieve liedjes, speeches van leerkrachten en snikkende kids, moest ik toch ook echt een traantje laten. Ik vond het daarom ook zelf erg moeilijk om zelf een speech nog te doen, maar heb uiteindelijk iets kleins gedaan. Hierna mocht iedereen naar de bus toe, maar best veel bleven nog staan. Iedereen wilde knuffelen, praten en hoorde snikkende kinderen. Dit maakte het voor mij nog moeilijker om het droog te houden, maar sprak met moed naar de kids dat ik er morgen ook nog zou zijn. Met mijn fel rode kop en huilende ogen liep ik naar de bus, waar ik er achter kwam dat mijn bus er niet was. De leerkrachten waren in een meeting en alle kinderen moesten in 2 bussen ipv 3. Voordat ik de bus instapte kwam er nog een leerling van standard 6 naar me toe met dat die me erg ging missen en hij wilde weten of ik nog terug ging komen. Het antwoord op die vraag kon ik niet geven, ik wil heel graag terug, maar weet niet of ik dat nog ga doen. Toen we afscheid namen, kwam ik nog een andere leerling tegen. Terwijl ik met die leerling nog stond te praten, kwam je jongen uit standard 6 naar mij toe gelopen met een stuk haar van mij!! Ik schrok me dood en vroeg wat hij had gedaan. Hij wilde namelijk een stuk haar van mij als herinnering, maar wilde niet 1 losse haar. Hij wilde liever een paar haren uit mijn bos knippen. Uiteindelijk ging ik met een andere bus dus mee en die zat prop vol met kids. Ik vond het op dat moment niet erg, want dit was een van de laatste keren in de schoolbus. In het begin zat ik een beetje in mezelf en moest ik even ‘bijkomen’ van het heftige ‘afscheid’, maar snel zei ik al tegen mezelf dat ik nog leuk met de kids in de bus moest doen ipv niks doen. We hebben leuke liedjes gezongen, handjes gedrukt, haren gevlochten en wat gepraat met elkaar. Was super leuke busreis die wel iets langer duurde dan normaal, maar echt een hele leuke was! Eenmaal om 5 uur thuis even wat gegeten en in de avond pilau gegeten. Morgen laatste dagje wat ik nog best spannend vind. Ik ga alle ouders ontmoeten en ben benieuwd hoe het theaterstuk zal gaan.

Donderdag 7 dec. 17:
De laatste stagedag is begonnen. In de bus zat ik naast mister Marwa en heb super leuk gesprek met hem gehad. Ik snapte namelijk totaal niet waarom de Tanzaniaanse mensen kleding dragen alsof het winter is. Bij 30 graden dragen ze nog steeds een shirt, een vest en een jas en dan ook een dikke broek. Hij vertelde aan zij het koud hebben als het 28 graden is en pas echt warm hebben als het 40 graden is. Wij hebben het namelijk echt warm als het al 25 graden is en koud als het 10 graden is. Zo is precies hetzelfde hier met de Tanzaniaanse mensen. Zij hebben het warm met 40 graden en koud met 25 graden. Eenmaal aangekomen op de school liepen 100 kinderen overal en nergens. Ze kregen namelijk de opdracht om de hele school schoon te maken, elk blaadje moest opgeruimd worden en alles moest ready worden gemaakt voor de ouders. Voordat de ouders kwamen zijn we nog even naar de klassen geweest voor een groepsfoto. We hebben uiteindelijk alleen standard 5 & 6 gehad, want toen kwamen de ouders al. Heb toen echt veel ouders gezien en vond het geweldig om alle vrouwen in mooie jurken te zien. Dat is iets wat ik totaal niet mis van Nederland. Ik had het in Nederland zelf niet door, maar iedereen kleed zich zo standaard en zo saai. Al kleuren moeten bij elkaar kloppen en het mag echt niet als je een blauw shirt hebt met een roze broek. Hier draagt iedereen alle kleuren door elkaar heen en ziet het er super leuk uit. Rond half 1 begonnen we met de theatershow. In de ochtend hadden we nog de generale repetitie, maar die was echt een ramp. Toen de theatershow begon, ging het super goed! Ik was super trots op de kids dat ze zo goed hun best deden. We hadden voor het theaterstuk ook een engel, maar die was al sinds vorige week donderdag niet meer komen opdagen. Om deze rede hebben we een nieuwe engel gekozen die goed haar best deed. Op de laatste dag kwam natuurlijk de engel wel opdagen en besloten we maar om er 2 te hebben. Na de theatershow was het echt een chaos. Ik wilde zo graag nog een groepsfoto met standard 2 maken, want dat was echt mijn favoriete klas. Helaas is dat niet gelukt, maar heb ik wel paar individuele foto’s kunnen nemen. Ook werden er koekjes, popcorn en verschillende soorten chips uitgedeeld. Dit liep uit op een ramp! Sommige kinderen namen zo veel mee en anderen stopte zelf al het eten in de tassen. De kinderen uit het dorp krijgen dit eten namelijk nooit en gooiden hun hele tas vol (wat ik deels wel begrijp). Op het eind hebben we nog een bespreking met alle leerkrachten gehad en heb ik afscheid genomen van Kimberly. Ik heb uiteindelijk zelf geen moeite gehad met het afscheid van de kids, omdat de kinderen zelf ook heel erg bezig waren met vakantie.  De bus vertrok om 4 uur, maar dit keer namen we een andere weg. Ik zat natuurlijk niet meer in de bus met alle kids, want die waren opgehaald door alle ouders. Ik zat met een paar leerkrachten en de kids van de leerkrachten in de bus en zo was ik om kwart over 5 thuis. Even snel alles verteld aan de huisgenootjes thuis en om half 6 kon ik al weer weg. Ik had namelijk een intervisie training van Marjolein met Nikki en Claire. Na 3 kwartier gingen we al stoppen, want Marjolein was niet zo lekker. Daarom hebben we de training verplaatst naar volgende week dinsdag. Eenmaal thuis hebben we heerlijk chapatti gegeten en rond 9 ging ik weer naar bed.

Vrijdag 8 dec. 17:
De dag begon iets later dan normaal, namelijk om 7 uur. Vandaag stond safari nummer 2 op de planning naar Tarangire National Park. De safari zou zijn met Ayla en Chantal, maar toen we de safari auto zagen, zagen we ook dat er 2 kinderen van Taraja inzaten. In het begin beetje raar, maar daarna was het wel prima. Het was 2 uur rijden naar de Tarangire en we konden pas rond 11 uur het park in. Na een half uur zagen we al een hele grote kudde met olifanten. We besloten om erheen te gaan om ze van dichterbij te kunnen zien. De olifanten kwamen op gegeven moment echt heel dichtbij, dat we zelf de olifanten konden aanraken (natuurlijk niet gedaan). Het was zo super vet om ze van zo dichtbij te zien en hoe zij een beetje leefden. Als de olifanten dichtbij zijn, moet je heel stil zijn want anders kunnen ze je aanvallen. Op het laatst waren we wat harder aan het praten en kwam er een olifant op ons afgerend. Gelukkig stopte hij een half meter voor onze jeep en ging hij weer rustig verder lopen. Vervolgens hebben we in het park ook struisvogels, verschillende soorten vogels, soort bambi’s, poemba’s (incl baby’s), veel skeletten, baboons en nog vele andere dieren gezien. Als ik dan de 3 parken (Serengetti, Ngorongoro en Tarangire) met elkaar moet vergelijken, vind ik ze allemaal geweldig. De natuur is bij Tarangire het mooist, het aantal diersoorten is bij Serengetti het hoogst en de Ngorongoro crater is mooi omdat de dieren zo dicht bij elkaar leven. Rond 4 uur zijn we naar huis gegaan en zouden we om half 7 uiteten gaan. Uiteindelijk pas ik pas om 18:55 thuis en had ik 5 minuten om op te frissen en om te kleden (de taxi was al verplaatst naar 7 uur). We zouden bij tapassafari uiteten gaan, maar uiteindelijk konden we die plek niet eens vinden en zijn we bij een random Italiaans restaurant uiteten gegaan. Heerlijke avocado salade en brood als voorgerecht gehad en een pizza salami als hoofdgerecht. Het was meer een pizza margarita haha die voor 2% belegd was met salami. Verder was die wel lekker hoor haha, om 10 uur vertrokken we naar huis en dook ik lekker mijn bed in.