Dag 2 en 3

26 oktober 2017 - Arusha, Tanzania

Woensdag 25 okt. 17:
Mijn tweede dag begon bijna hetzelfde als de eerste dag. Ik werd om 10 uur wakker, want had een afspraak met Marjolein om 11. Ik was die ochtend al vaker wakker geworden, omdat ze dus blijkbaar naast mijn kamer de afwas doen, super fijn om 8 uur. Ik kom m’n nest uit en weer helemaal niemand. Ik begin aan een typisch Nederlands ontbijt van een broodje pindakaas en broodje hagelslag. Om half 12 was ik uiteindelijk met Marjolein bij Kundayo. Ik dacht dat dat ons huis was, maar blijkbaar was dat dus een appartement een paar minuten verder op. Kreeg hier een training over culture shock. Die training heeft me serieus veel bijgebracht, want iedereen heeft eigenlijk het beeld dat ik nu Afrika ga “helpen”, maar dat ga ik helemaal niet doen. Ik ben vooral voor mijn persoonlijke ontwikkeling en wil graag meerdere culturen leren kennen.

Na de training ben ik met de andere nieuwe vrijwilligster, die als enige niet Nederlands spreekt, naar het ziekenhuis gelopen om de andere meiden op te halen voor de lunch. Het was een wandel van 30 minuten door de hitte zon en iedereen sprak je aan met hujambo en habari (hallo). Blijkbaar zijn de blanken mensen hier speciaal en vooral wil elk kind je knuffelen. Na de 30 minuten loop, moesten we nog 10 min doorlopen naar Africafe. (Africa en cafe gecombineerd als 1 woord, heel goed over na gedacht). Eindelijk aangekomen smoothie en sandwich genomen en nog doorgelopen naar de bank en supermarkt. Op de terugweg sprak een man ons aan met de grappigste zin die ik tot nu toe hier heb gehoord, namelijk: God had done some good and lot work to make you girls so beautiful. Kei geinig natuurlijk, maar gewoon negeren als de rest. Na thuis komst aten we rond 7 uur PANNENKOEKEN, jaaa pannenkoeken, dus wij leuk kaneelsuiker (zelf gemaakt met suiker en kaneel, heel crea haha) er overheen strooien. Beginnen we dus met eten, zit er dus blijkbaar uien in de pannenkoek. Naja daarna nog een pannenkoek genomen met lekkere nutella. Als voorgerecht hadden we een “soepje” maar daar waren meer kruiden in verwerkt dan had gemoeten… Verder was het wel heerlijk.

Donderdag 26 okt. 17:
Om 8 uur ging mijn eigen wekker om vervolgens om 9 uur een training te hebben met Marjolein over een succesvolle stage. Na een training van bijna 2 uur gingen we samen naar mijn stage toe, Dinka school. Hier ontmoette ik weer Kimberly (directeur) en kreeg ik rondleiding door de schoolgebouwen. Hier worden de kinderen ingedeeld op niveau ipv leeftijd (zelfs een kind van 15 zat bij kinderen van 7). Ik mocht meteen de kinderen van 4-6 jaar lesgeven en moest hierbij liedjes zingen en voorlezen. Toen ik binnen kwam bij deze klas werd ik voorgesteld aan de kinderen als madam Amber. De kinderen zeiden vervolgens allemaal tegelijk als een robot: Hello madam Amber, welcome here at the Dinka school. Ik was best geschrokken dat dat normaal was hier. Het is een best strenge school en de kinderen worden hier dus ook goed opgevoed. De kinderen dragen er ook uniforms zodat er geen verschil te zien is tussen rijk en arm.

Nadat ik mijn Halloween outfit had uitgekozen (een mooie roze prinsessen jurk haha), mocht in lunchen. Ik kreeg bonensoep en een spons gemaakt van rijst, meel en bloem genaamd ougali. Heb hier 2 happen van genomen en toen laten staan. Ik had om half 9 gegeten voor het laatst en had dus echt honger, maar dit was echt niet lekker. Na de lunch werd er door de hele school voor mij gezongen en gedanst. Daar is het namelijk een traditie dat er nieuwe vrijwilligers worden vereerd met een dans. Om 15:10 is de laatste les en gaat iedereen naar huis. Een deel gaat dus met de schoolbus naar huis net zoals ik. Het koste 5 kwartier om thuis te komen en reden echt de hele tijd door gaten en heuvels, maar het was te doen. Ik schrok wel heel erg toen de kinderen 1 voor 1 werden thuis gebracht, want arm en rijk wonen echt 10 meter bij elkaar vandaan. De grote villa’s met poorten en zwembaden, tegenover huizen die in elkaar storten, gaten in de muren worden gezien als ramen en gezinnen in 1 kamer samen wonen dat even groot is als mijn kamer. Ik was echt even in shock.

Dit was mijn tweede en derde dag hier in Tanzania. Ik begin steeds meer te wennen aan de manier van leven en de bewoners hier. Iedereen is super aardig en het is gebruikelijk om tegen IEDEREEN hallo te zeggen als je langs diegene loopt. Straks eten we groetenstoep en spaghetti. Eetsmakelijk vanuit Tanzania.

Foto’s

4 Reacties

  1. Mama:
    26 oktober 2017
    Wat een leuk verhaal weer. Mooi om te lezen dat het gaat om levenservaring. Je gaat al aardig op je gemak voelen. Liefs 😘
  2. Laura:
    26 oktober 2017
    Laura: Leuk om je verhaal te lezen en ook fijn dat je gewaardeerd wordt door de kinderen. Heel veel plezier en geniet van je ervaring xx
  3. Jolanda:
    26 oktober 2017
    Leuk om zo je verhaal te volgen👍
  4. Dorothy:
    27 oktober 2017
    Leuk verhaal Amber. Veel nieuwe indrukken zo te lezen!!!